In de weinige gesprekken die we nu, op veilige afstand, hebben komt wel eens de vraag naar boven “hoe gaan we na de corona het Gilde leven weer opstarten”?
De meeste mensen willen graag zo snel mogelijk beginnen maar vragen zich af wie er na de corona nog Gildebroeder -zuster wil worden / blijven.
Als we (ver) terug gaan in de tijd dan zie je dat de Gilden toch altijd weer in staat zijn geweest om te blijven voortbestaan, na een pandemie of na een oorlog gaan de mensen toch weer deelnemen aan (buiten) activiteiten.
Als we nu om ons heen kijken dan zien we veel verenigingen die nieuwe leden zoeken, zo ook de Gilden. Wij zullen moeten laten zien dat de Gilden open staan voor nieuwe leden en voor nieuwe ideeën. Vasthouden aan tradities wil niet zeggen dat er niets nieuws ontwikkeld kan worden, een nieuwe activiteit die vandaag is bedacht wordt over tien jaar als een mooie traditie gezien.
De afgelopen decennia is er al veel veranderd bij de Gilden: vrouwen zijn bij de meeste Gilden volwaardig lid, een gilde mag met meerdere wapens aan wedstrijden deelnemen, wordt er nagedacht over de invulling van Gildedagen, zijn er aparte jeugdcommissies opgericht en is er op Gildedagen meer te doen voor de (jonge) jeugd.
Sommige Gilden hebben nog sterk het ouder/kind gevoel. Net als hun opa of oma gaan de kinderen en kleinkinderen mee naar het Gilde. Het feit dat meerdere gilden het principe van bloedgilde (lidmaatschap gaat over van ouder op kind) hanteren draagt hier uiteraard aan bij. Generatie na generatie biedt dit kansen op nieuwe tamboers, vendeliers, bestuursleden etc.
Spelenderwijs werd je betrokken bij het gilde.
Binnen ons eigen gilde is een grote groep op deze spelenderwijs-manier in aanraking gekomen met het gilde; het kan bijna niet anders of het moet in deze moderne tijd evenzo kunnen werken. En…. vriendjes en vriendinnetjes zijn natuurlijk welkom.
Als de kinderen op jonge leeftijd met het Gilde kennis maken dan kent hij/zij het Gildegevoel en dan weten zij dat zij er altijd welkom zijn, of ze nu 18 of 25 of 45 jaar oud zijn, ze zijn altijd welkom om de sfeer van het Gilde weer opnieuw te proeven.
Daarom het pleidooi om elke gildeaccommodatie kindvriendelijk te maken en een oproep aan alle ouders en grootouders om jeugd en kleine jeugd zoveel als mogelijk mee te nemen naar het gilde.
Op elk gildeterrein is wel een plekje te vinden voor een zandbak en / of speeltoestel waar de kleinere jeugd zich kan vermaken. Laat ze mee jeu de boulen of investeer in een springkussen, zorg dat er altijd iets te doen is, waarbij de jeugd het fijn vind om erbij te zijn.
Want; “ Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst “.